خاطرات تیم برتون از فیلم ساختن به جای درس خواندن

خاطرات تیم برتون از فیلم ساختن به جای درس خواندن

تیم برتون:
به مدرسه میرفتم ولی برنامه آموزشی را دوست نداشتم. من به آن نسل بدشانسی تعلق‌دارم که به‌جای کتاب خواندن تلویزیون تماشا میکردند.دوست نداشتم کتاب بخوانم. هنوز هم دوست ندارم.بنابراین، برای گرفتن نمره‌ی خوب چه راهی جز ساختن یک فیلم کوچک داشتم؟ یادم هست یک بار می بایست کتابی بخوانیم و گزارشی بیست صفحه‌ای از آن تهیه کنیم، ولی من تصمیم گرفتم فیلمی به نام هودینی بسازم.
خودم به سرعت با سوپر هشت سیاه و سفید فیلمبرداریش کردم. این فیلم مرا نشان میداد که از ریل های قطار فرار میکردم، در یک حوض گرفتار میشدم و دوباره فرار میکردم. همه‌ی اینها همان کلک‌های مسخره‌ی هودینی بود. خیلی جالب بود. هیچ کتابی نخواندم، فقط در حیاط پشتی ورجه وورجه میکردم. راه خوبی برای گرفتن نمره عالی بود و تازه اگر سعی میکردم حرف خودم را از یک گزارش مکتوب بزنم، هیچ معلوم نبود که نمره‌ای به آن خوبی بگیرم. این مال خیلی وقت پیش است، شاید سیزده سال داشتم. یک بار هم برای درس روانشناسی در دبیرستان این کار را کردم. فقط یک عالم عکس از کتابها گرفتم و یک آهنگ از آلیس کوپر با عنوان به کابوس من خوش آمدی روی آن گذاشتم خیلی روانشناسانه شده بود و از یک صندلی عکس برداری تک فریم کردم که در خواب به من حمله میکرد. فکر میکنم این انتهای فیلم بود.

برگرفته از کتاب برتون به روایت برتون